اولین نمایشگاه فرمانفرمائیان در ایران

اولین موزه اختصاصی برای هنرمند فمنیست برای نمایش آثار منیر شاهرودی فرمانفرمائیان، که در طول سالهای تبعید تحسین بین المللی به دست آورد.

ایران نخستین موزه خود را برای یک هنرمند انفرادی – مونیر شاهرودی فارتان فرمیایی که در طول دهه های تبعید گسترده به دنیا آمده است، افتتاح کرده است.

بانوی 90 ساله ایرانی و دوست اندی وارهول، جکسون پولاک و ویلم د کوونینگ اولین نمایشگاه انفرادی خود را در گوانگهایم در نیویورک در سال 2015 داشت.

در روز جمعه موزه مونیر در تهران در پارک های تاریخی پارک نگارستان افتتاح شد. این نمایش 51 اثر را شامل موزاییک آینه امضاء، یکپارچه های انتزاعی و نقاشی های شیشه ای معکوس می کند که الهام گرفته از الگوهای هندسی آلمانی به معماری ایرانی باستانی، به ویژه در مساجد دیده می شود.

بسیاری از آثار فرمانفرماییان پس از انقلاب اسلامی 1979 مصادره و نابود شدند. او بیشتر کار خود را در ایالات متحده انجام داد، تنها در سال 2004 به طور دائم بازگشت.

تمام قطعات موجود در موزه اخیرا توسط فرمانفرماییان به مجموعه دائمی آن، که توسط دانشگاه تهران اداره می شود، اهدا شده است.

فرمانفرمائیان در گفتگو با گاردین از تهران در آستانه افتتاحیه گفت: “تمام الهام من از ایران آمده است – این همیشه اولین عشق من بوده است. “وقتی که من بیابان و کوه ها را در طول سال های جوانم سفر کردم، تمام آنچه که من دیدم و احساس کردم، در هنر من منعکس شده است.”

فرمانفرمائیان گفت که او آثار او را تحسین کرد، زیرا او می خواست به احترام آخرین شوهرش، ابولبشر فرمانفرمائیان، او استاد حقوق در دانشگاه تهران بود و بنابراین من 51 قطعه را به آنها هدیه دادم – این موزه در حال حاضر اولین موره هنرمند زن ایرانی در ایران است. ”

آثار او، که بعضی از آنها توسط موزه هنر متروپولیتن و تیت مدرن به دست آمده، الگوهای هندسی پیچیده ای را که در هنر سنتی ایرانی با انتزاع مدرن غرب و بیان گرایی به چشم می خورد، ترکیب می کنند.

شیوا بلاغی، منتقد هنری پیشگام ایرانی، گفت این افتتاح “یک لحظه واقعا تاریخی” بود.

او گفت: “این یک ادای احترام متقابل برای یکی از مهمترین هنرمندان زندگی امروز است.” “این موزه واقعا به یک پنجره رو به مدرنیته ایران تبدیل می شود، نشان دادن راههایی است که منیر با هندسه اسلامی و انتضاء به دست آورده است تا یک شکل هنری منحصر به فرد ایرانی ایجاد کند.”

بلغامی گفت که بازگشت هنرمند به ایران خلاقیت او را تحریک کرده است. “مونیر این را” گرگ و میشی عالی” نامیده است، اما در واقع آن زمان برای او به عنوان یک هنرمند سازنده ترین و موفق ترین زمان بوده است.”

در سال های اخیر، ایران شروع به پذیرفتن هنرمندانی که قبلا نادیده گرفته بود و بسیاری از آنها در خارج از کشور زندگی می کنند افتاد، از جمله شیرین نشاط و پرویز تناولی.

تناولی، که پیشگام مدرسه هنر سقاقانه، جنبش نئو سنتیست و یکی از اولین جنبشهای مدرنیزم ایران بود، در سال جاری در موزه هنرهای معاصر تهران نمایشگاهی برگزار کرد.

موزه هنرهای معاصر یکی از بهترین مجموعه های هنر مدرن را در خارج از اروپا و ایالات متحده دارد و از کارهای پولاک، وارهول، فرانسیس بیکن، ادوارد مانچ، رنه مگریت و مارک راتکو در این مجموعه موجود است.

در یک مستندی از بهمن کیارستمی در سال 2014 ، به نام مونیر، فرمانفرمائیان گفت که کار او “متمایز از معماری ایران … با شروع از یک مثلث، و سپس حرکت به سمت یک چند ضلعی 10 طرفه است. بنابراین من می خواهم فرصت های نامحدود ایجاد فرم های جدید را از این اشکال هندسی نشان می دهد. ”

کیارستمی گفت که محل برگزاری موزه جدید، یک مجموعه قصر قاجاری، مناسب بود، چرا که “بسیاری از آثار آینه او متعلق به دوران سلسله قاجار و سلسله صفویان بود، زمانی که این نوع آینه ها به طور معمول استفاده می شد”.

“او هرگز نمی خواست خارج از الگوهای معماری سنتی ایرانی کار کند. در زندگی مدرن، برای بسیاری از مردم به نظر می رسد که قطع ارتباط با آن سنت است، اما او هرگز مانند آن احساس نمی شود. ”

ترجمه تخصصی از گاردین