اقتصاد آرت فرها برای گالری های کوچک
اقتصاد آرت فرها: چرا گالری های کوچک، حتی زمانی که هیچ سودآوری در کار نیست، در آرت فر ها شرکت می کنند
اقتصاد آرت فرها: چرا گالری های کوچک، حتی زمانی که هیچ سودآوری در کار نیست، در آرت فر ها شرکت می کنند
با ضعیف شدن بازارهای میانی، بسیاری از نمایندگی ها متوجه می شوند که توانایی برگزاری نمایشگاه ها را ندارند، اما توانایی برگزار نکردن آنها را هم ندارند.
جولیا هالپرین، ۱۳ ژوئن ۲۰۱۷
گالری کائیکی کیلیک در آرت بازل هنگ کنگ ۲۰۱۷٫ عکس از آرت بازل.
فکر می کنید آرت فرهای هنری به معنی غرفه های فروش، کفش راحت، و دعوت به یک شام منحصر به فرد است؟ دوباره بیاندیشید. برای بسیاری از گالری های کوچک تا متوسط، آرت فرها – مانند «آرت بازل» در بازل، که امروزه به VIPها اختصاص دارد- نوعی قمار نامعلوم است که شامل پیش پرداخت صدها هزار دلار بدون هیچ تضمینی برای بازپرداخت آن است.
با ضعیف شدن بازارهای میانی، بسیاری از نمایندگی ها متوجه می شوند که توانایی برگزاری آرت فرها را ندارند، اما توانایی برگزار نکردن آنها را هم ندارند. اولاو ولسیز، استاد دانشگاه آمستردام که متخصص جامعه شناسی اقتصادی است، می گوید: “برآورد کردن درآمد قابل حصول، بسیار دشوار است؛ بنابراین تصمیم یک گالری برای شرکت در آرت فر، عدم اطمینان بالایی دارد. مردم نمی فهمند که این نمایشگاه ها برای بسیاری از گالری های کوچک، قیمت گذاری با زیان برای جلب مشتری است.”
در واقع، نمایشگاه ها – که طبق گزارشTEFAF از بازار هنر در سال ۲۰۱۵، در سراسر جهان از ۵۵ نمایشگاه در سال ۲۰۰۰ به حداقل ۱۸۰ نمایشگاه در سال ۲۰۱۴ افزایش یافته است – یک معمای اقتصادی برای دلالان بازار میانی به شمار می روند. هزینه شرکت در یک نمایشگاه بزرگ برای گالری های کوچک، چندان کمتر از گالریهای بزرگ نیست، اما منافع آن برای کسب و کارهای کوچک، بسیار بیشتر است. در عین حال، جنبه مثبت بالقوه آن، برای گالری های بزرگ، بسیار بیشتر است. (در پایان این مقاله سقوط ناگهانی هزینه ها و درآمدهای گالری ها در آرت بازل ساحل میامی را مشاهده کنید.)
هزینه شرکت در آرت بازل ساحل میامی برای گالری های بررسی شده توسط آرتنت نیوز (artnet News) که تعداد کارکنان آنها بین ۵ تا ۳۵ نفر تخمین زده می شود، بین ۱۲۰۰۰۰ تا ۲۷۵۰۰۰ دلار است، که همه چیز از حمل و نقل تا اجاره مبلمان و برگزاری مهمانی شام را در بر میگیرد . هزینه پایه برای غرفه در بخش اصلی نمایشگاه از ۵۰۴۰۰ دلار تا ۱۰۰۸۰۰ دلار بسته به اندازه غرفه متغیر است؛ بخش های ویژه ای که اغلب میزبان گالری های کوچکتر هستند، از ۱۰۰۰۰ دلار شروع می شود.
اما گالری های کوچک، به خصوص آنهایی که متخصص معرفی هنرمندان جدید هستند، حاشیه سود اندکی نیز دارند. آنها بیشتر احتمال دارد که روی آثار خود قیمتی بین ۱۰۰۰۰ دلار تا ۱۰۰۰۰۰ دلار یا ۱ میلیون دلار پیشنهاد دهند. ولسیز یادآوری می کند: “شما می توانید تحت نام گالری دیوید زویرنر، یک اثر را به فروش برسانید و با سودی دلپذیر به خانه بازگردید، در حالی که یک گالری کوچک ممکن است حتی با فروش تمام آثار خود نیز به سختی بتواند هزینه های خود را جبران کند.”
آرت بازل در ساحل میامی، ۲۰۱۵٫ عکس از آرت بازل.
فشار در میانه
این پویایی جدید نیست، اما فشار بر بازار میانه و افزایش محبوبیت نمایشگاه های هنری باعث می شود که آن ها از هر زمان دیگری برجستهتر شوند. دان تامپسون، نویسنده کتابی با عنوان «سگ بادکنکی نارنجی: حباب ها، آشفتگی و زیاده خواهی در بازار هنر معاصر»، می گوید: “رونق گالری ها از پایین توسط اینترنت، در میانه با افزایش اجاره، و در بالا با از دست دادن هنرمندان، کاهش یافته است.”
هم زمان، ولسیز می گوید:” فشار برای رفتن به نمایشگاه ها افزایش یافته است، زیرا مردم نسبت به گذشته تمایل بسیار کمتری برای رفتن به فضای فیزیکی دارند. ” در گزارش تی ای اف ای اف امسال، نزدیک به ۵۰ درصد معامله گران، هزینه های مرتبط با آرت فرهای هنری را به عنوان یکی از پنج نگرانی مهم در کسب و کار خود در نظر گرفتند.
و در حالی که دلالان بزرگتر اغلب پول بیشتری را برای اجاره یک غرفه بزرگتر صرف می کنند – با هزینه های شش رقمی اضافی برای طراحی استند توسط طراحان مشهور- گالری های کوچکتر هزینه های منحصر به فرد خود را دارند. آنها برای بیمه کوتاه مدت هزینه می کنند که نسبتا گران تر از سیاست های کلی گالری های بزرگتر است و ممکن است برای اداره غرفه یا باز نگه داشتن گالری در طول نمایشگاه، مجبور به استخدام کارمندان موقت اضافی شوند.
در عین حال، هزینه های دیگر، مانند هزینه پرواز و حمل و نقل (که می تواند در حدود ۵۰۰۰۰ دلار باشد)، صرف نظر از اندازه کسب و کار، بین همه مشترک است. تامپسون یادآور می شود: “هزینه حمل و نقل برای کار ۱۰۰۰۰ دلاری مشابه کار میلیون دلاری است”.
بازدید کنندگان فریزی نیویورک در غرفه دیمین هورست گالری گالگوسین. عکس از سارا کاسکن.
پوشش همه پایه ها
ریسک های شرکت در نمایشگاه، برای گالری کوچک تر نسبت به گالری های بزرگتر، بالاتر است. طبق آنچه نمایندگی ها به آرتنت نیوز اعلام کرده اند، در ۱۵ تا ۵۰ درصد موارد، گالری های نمی توانند سود کسب کنند، و البته کسب و کارهای بزرگ برای مقابله با ضررهای کوتاه مدت، مجهزتر هستند.
بنجامین ماندل، اقتصاددان اهل نیویورک، می گوید: “شرکت های بزرگ می توانند بدون تحریف جنبه های دیگر کسب و کار خود، در نمایشگاه ها شرکت کنند. اگر بخش بزرگی از هزینه های شما، تحت فشار هزینه ثابت شرکت در نمایشگاه های هنری قرار داشته باشد، فارغ از اینکه این سرمایه گذاری روی زیرساخت باشد یا روی نمایشگاهها یا سرمایه گذاری روی هنرمندان، بخش های دیگر تجارتتان باید هزینه آن را بپردازد “.
ماندل یادآور می شود که گالری ها می توانند قربانی چیزی شوند که اقتصاددانان آن را “اثر سیب های واشنگتن” نامیده اند. ایالت واشنگتن که محل مزارع بزرگ سیب است، احتمالا بهترین سیب ها را صادر می کند و سیبهای متوسط را در ایالت خود به فروش می رساند. به طور مشابه، “گالری های کوچکتر بالاترین کیفیت مشارکت را در نمایشگاه های هنری خواهند داشت، در حالی که یک گالری بزرگ احتمالا مجموعه ای از آثار نسبتا خوب هنرمندان را نشان می دهد. دلالان کوچکتر تحریف بزرگتری خواهند داشت. ”
منتقد هنری جری سالتز در جفری دیتچ ۲۰۱۷
غرفه اصلی نمایشگاه با عنوان “سالن فروریختن فلورین استتیمر”، عکس از سین زانی، تحت کپی رایت پاتریک مک مولان.
انگیزه های مختلف
اگر گالری های کوچک و متوسط در آرت فرهای نخبگان موفق نیستند، چرا همچنان به شرکت در آنها ادامه می دهند؟ با وجود ریسک، زیان های گاه به گاه و هزینه بالای مشارکت، نمایندگانی که ما مورد بررسی قرار دادیم، اظهار داشتند که آنها هنوز بین ۲۰ تا ۶۰ درصد از فروش سالانه خود را در چنین رویدادهایی به دست می آورند. (یک فروشنده گزارش داد که مبلغ ۵ میلیون دلار در آرت بازل در ساحل میامی فروش داشته است، که او آن را “جمعه سیاه جوایز هنری” می نامید، زمانی که نمایندگی ها حراج سالیانه برگزار می کنند)
و اکثر نمایندگی ها موافقند که حتی با وجود ضررهای کوتاه مدت، نمایشگاه ها سرمایه گذاری ارزشمندی روی آینده ی گالری و شهرت آن است. فروشنده آنتونی مایر در سان فرانسیسکو، که حدود هفت نمایشگاه در سال برگزار می کند، معتقد است:”من فکر می کنم همه موافق باشند که اگر شما می توانید شرکت کنید، این تلاش همیشه ارزشمند است – فقط باید منتظر ماند و دید که چگونه و چطور سود آن باز می گردد. این سود می تواند در بخش فروش، بخش خرید، مراجعه، یا معرفی یک هنرمند باشد.”
شرکت در گالری های بزرگ برای دلالان کوچکتر نیز سودآور است. فرانکلین پاراش، فروشنده نیویورکی می گوید: “اگر ما در کنار یک گالری قدرتمند قرار بگیریم و با کسری بودجه خود کار کنیم، اما غرفه ای هم اندازه آنها داشته باشیم و به کلکسیونرهایی مشابه با آنها دسترسی پیدا کنیم، برای ما مفید خواهد بود”. هر چند او اضافه می کند “در نهایت، کسب سود به نوع غرفه بستگی خواهد داشت.”
فریزی لندن ۲۰۱۶٫ عکس لیندا نیلیند، با تشکر از لیندا نیلیند / فریزی.
قدم بعدی چیست؟
از آنجا که فشارهای بازار همچنان گالری های کوچک تا متوسط را برای شرکت در نمایشگاه ها با چالش های فزاینده ای رو به رو می کند، کارشناسان بر این باورند که برخی اقدامات باید صورت گیرد.
هما ضرغامی، استادیار اقتصاد دانشکده برنارد در نیویورک، پیشنهاد می کند که برخی از گالری ها باید از تکیه بر نمایشگاه های برندهای مشهور دست بردارند و به رویدادهای کوچکتر و ارزان تر مانند نادا (NADA) یا ایندیپندنت (Independent) اکتفا کنند. در نظر بگیرید که یک غرفه در نمایشگاه های بوتیک می تواند تا ۲۰۰۰ پوند در لندن ساندی (London’s Sunday) 4000 پوند در گراند پالازو (Grand Palazzo ) (خارج از رم )؛ و بین ۴۲۰۰ تا ۸۲۰۰ در پاریس اینترنشال ( Paris Internationale) هزینه داشته باشد.
ضرغامی معتقد است: “این موضوع درحال تخصصی تر شدن است. در برخی مواقع، حتی اگر برند گپ هم باشید از رقابت با لویس ویتون دست خواهید کشید. چرا که شما یک مدل متفاوت دارید. ”
شاید آرمانی ترین راه حل– اما محتمل- توسط ولسیز مطرح شده باشد که می گوید گالری های برجسته، برای مشارکت در نمایشگاه به گالری های کوچک تر کمک هزینه پرداخت کنند (حتی فراتر از بخش های خاص موجود). او معتقد است: “من می توانم وضعیتی را تصور کنم که در آن جامعه و سازمان دهندگان نمایشگاه ها اهمیت داشتن یک اکولوژی مختلط را درک می کنند. داشتن چنین اکولوژی برای سلامت بازار ضروری است.”
دیگران پیشنهاد می کنند که گالری های کوچکتر برای تقسیم هزینه غرفه، تیم تشکیل دهند. . آنتونی مایر، که یکی از دلالان گالری هنری اشونوالد( Schönewald ) شهر دوسلدروف، در فریز مستر لندن است، می گوید : “من فکر می کنم بازارهای میانی نیاز به یک چرخش دارند، و از نظر من این فرصتی برای تساوی میان افراد است ”
با این وجود، صرف نظر از راه حل، کارشناسان – از جمله بسیاری از نمایندگی هایی که در مصاحبه ما شرکت کردند، و تعدادی که نامشان اعلام شد – معتقدند که نمایشگاه ها به نقطه اشباع رسیده اند. ماندل می گوید: “بازار هنر جهانی و در نتیجه، میزان نمایشگاه های هنری کند شده است،، من معتقدم، سطح ثابت خواهد ماند، و تعداد نمایشگاه ها نیز احتمالا ثابت می مانند.”
در عین حال، آرت فرهای هنری، یک جهان کوچک از نیروهای گسترده تر بازار هستند که بر بازار میانه فشار خواهند آورد. ماگدا سونون از گالری پست مسترز (Postmasters) شهر نیویورک می گوید: “ما در زمان بالاترین تراکم ممکن قرار داریم- گالری هایی هستند که مانند راهزنان عمل می کنند و گالری هایی که تنها بر پایه دلار و رویا بنا شده اند- با این حال، گالری هایی که پول زیادی از حضور در نمایشگاه کسب می کنند، به اندازه گالری هایی که زیان می دهند، هزینه پرداخت می کنند. این یک مدل سرمایه داری مناسب است – شما انتظار ندارید که خیریه باشد- این یک واقعیت است. ”
P.P.O.W در فریز ۲۰۱۶. عکس توسط لیندا نیلیند. با تشکر از لیندا نیلیند / فریز.
مطالعات موردی: تزازنامه های گالری آرت بازل
ما از گالری هایی با اندازه های مختلف درخواست کردیم که هزینه ها و درآمدهای خود را در آرت بازل ساحل میامی تقسیم بندی کنند. در اینجا برآوردهای آنها را می بینید.
گالری کوچک (۵ تا ۱۰ کارمند)
هزینه غرفه: ۷۵۰۰۰ دلار
اضافی (نورپردازی، اجاره مبلمان): ۸۰۰۰ دلار
پرواز، هتل: ۲۰۰۰۰ دلار
حمل و نقل: ۱۵۰۰۰ دلار
سرگرمی (میزبانی شام، و غیره): ۱۰۰۰۰ دلار
هزینه کل: ۱۲۸۰۰۰ دلار
فروش ناخالص تخمینی: ۲ میلیون دلار
گالری متوسط تا بزرگ (۲۵ تا ۳۵ کارمند)
اجاره غرفه: ۱۰۰۰۰۰ دلار
اضافی (پارتیشن بندی، تزئینات، آستر، فرش، برق، و غیره): ۵۰۰۰۰ دلار
عملیات عمومی (نصب، قالب بندی، تولید): ۳۰۰۰۰ دلار
حمل و نقل (شامل تجهیزات و مخازن): ۴۵۰۰۰ دلار
سفر کارکنان: ۳۰۰۰۰ دلار
رویدادهای سرگرمی و گالری: ۲۰۰۰۰ دلار
هزینه کل: ۲۷۵۰۰۰ دلار
فروش ناخالص تخمینی: ۵ میلیون دلار
گزارش های اضافی توسط آیلین کینسللا.
منبع: artnet
مترجم لیلا طیبی فرد