نمایشگاه نقاشی عیسی جباری در گالری ثالث

معشوقه‌ی معتدل در حوالی دوشان‌تپه…
.
آثار عیسی جباری با آن آدم‌هایی که اکثرشان نگاهشان به زمین دوخته شده، سرشار از رنگ‌هاست و در نگاه اول بنابر درکِ ما از رنگ، با صفتِ زیبا خودشان را در دل مخاطب جا می‌کنند.
اما این آدم‌ها در رنگ‌های درخشان و به ظاهر در حال تفریح، غربتی دارند که شاید همان بیگانگی چندلایه‌ایست که نقاش در بیانیه‌اش در مورد آن نوشته است. درست شبیه یکی از قاب‌ها که چهره‌ی خودِ هنرمند است با نگاهی به سمت پایین که پشتِ سرش خرابه‌ایست و روبرویش انگار هیچ…
این اثر مثل سایر آثاری که روی مقوا کشیده شده‌اند با شیشه و قاب به چند لایه بودن این حس کمک می‌کند چرا که مقابلِ شیشه، ما نیز خودمان را در آن قاب می‌بینیم. همان مایی که انسان ِمعاصر است و بی‌آنکه ورود و خروجش را از دروازه‌ای کنترل کنند در کلان شهرها گمگشته است. انسانِ دور افتاده از خود، یا دیگری به هر دلیلی، سرها همه پایین و آدم‌ها در پرسپکتیو هم و با وجود ِحضور دیگری و آن‌همه رنگ حس شادی در چهره‌‌شان دیده نمی‌شود. سگ‌ها با قلاده‌هایشان صاحبِ صاحبانشان هستند وانسانِ تنها با افکار و پیچیدگی‌های دنیای مدرن لحظه‌ای نمی‌تواند ذهن مخدوشش را به آرامش برساند و نقاش با استفاده از زغال و وارد کردن خطوطِ سیاه روی رنگ‌ها این حس را بیشتر منتقل می‌کند.
اما در خیالِ مای مخاطب شاید که هنوز خرگوش‌های وحشی که شکار نشده‌اند همچنان در تپه‌های دور دست، جست‌و‌خیز می‌کنند و عشاقِ چشم‌انتظارِ معشوق، چشم از تپه‌ای به تپه‌ی دیگر دوخته‌اند و نمی‌دانند معشوق نیز در سمتِ دیگری به انتظارِ عاشق نشسته‌است. عاشقان و معشوقه‌های راه گم کرده…
در قاب‌های معشوقه‌ی معتدل در حوالی دوشان تپه…
.
نمایشگاه عیسی ‌جباری تا پایان اسفند ادامه دارد و شما نیز  برای دیدن و خیال بافتن و داستان‌پردازیِ ذهنِ  خودتان می‌توانید به #گالری‌ثالث بروید.

نویسنده: الهام زارع نژاد