فراخوان جایزه نویسندگی the alpine

امید به آینده
زینب مثل هروز بلند شد از خواب ،اما امروز تصمیم داشت که دنبال کار رود، فقط آبی به صورت زد ،اهالی خانه همه در خواب بودند،زینب یواش در پذیرایی که در اصلی بود به آرامی باز کرد وبعد از خروج در خانه را پشت سر بست، ورفت دنبال کار ، در خیابان لیستی در ذهن خود فراهم می کرد ، گزینه اول مهد کودک بود ، رفت رسید به مهدکودک ،وارد مهدکودک شد وباسلام کردن شروع به درخواستش کرد ، مدیر مهدکودک نیرو نمی خواست ، اما جوری حرف زد که زینب را ناامید کرد،همین که از مهد کودک خارج شد ، به گزینه بعدی فکر کرد ، رفت تا رسید به کانون توانبخشی ، در کانون را زد که یک دختر آمد وباسلام وبدون تعارف کردن به داخل مرکز- پرسید : بفرمایید؛زینب با جمع بندی حرفهاش گفت اومدم دنبال کار .
-دختر گفت :اینجا احتیاج به نیرو نداریم اما فکر کنم خیابان پشتی مرکز توانبخشی دخترانه است که احتیاج به نیرو دارد .زینب رفت اما حس حالی نداشت رفت تا رسید به مرکز توانبخشی.زنگ در مرکز را فشار داد.یک خانم آمد دم در حیاط مرکز .باسلام علیک گفتن :زینب وشنیدن جواب از آن خانم .-زینب گفت :کار با مدیر مرکز دارم .-خانم گفت :بفرمایید :زینب باحس حال بی حال -گفت: دنبال کارم ..-خانم مدیر گفت :اینجا آشپزخانه است و رختشور خانه و قسمت بالا هم خانم های هستن قرص دارو و لباس های بچه ها رو عوض می کنند و در ضمن دارو بهشون می دهند . زینب فقط یک جمله از دهانش بیرون آمد من همه جوری هستم .-خانم مدیر گفت :خبرت می کنم …رفت رفت رفت تاروز موعود رسید، زنگ زدن -یک نفر پشت تلفن گفت :ما یکی رو برای رخت شور خانه می خواهیم زینب هم باکمی ذوق رفت وشروع به کار کرد روز ها وماه ها گذشت. شوهر ش به زور زینب رفت سربازی و زینب تحمل اطرافیان را به جون می خرید …گرچه هزینه معاش زندگیش به گردن کسی نبود اما اطرافیانش انتظار داشتن که شوهرش بماند ، وشاگردی مردم را بکند و خرج دوخانوار دیگر را بپردازو زینب حق هیچ انتقادی نداشت و حتی تصمیم زندگیش برعهده آنها باشد وزینب حق سکوت را داشت …اما زینب ننشست تا آنها از دست زینب رازی باشند .زینب با همکاری مادرش ،شوهرش را رازی کرد …. حالا زندگی زینب بهتر از آنها است که حق تصمیم گیری به زینب نمی دادند……